22 juli vanuit Palas de Rei

Eergisteren, 20 juli, gingen we van Triacastela via het klooster van Samos, naar Sarria.
Het werd een dag met regen van ´s morgens tot ´s avonds. Telkens opnieuw moest de poncho aan en weer uit.Toch was de tocht méér dan de moeite waard. De weg naar Samos is ongelooflijk mooi, door die holle wegen onder een dicht bladerdak. We bezochten met een gids het klooster van Samos en in de gietende regen vertrokken we daar weer richting Sarria. Toen het even over was met regenen, zag Vicky ineens een boom vol pruimen op plukhoogte. Alleen stond die boom tussen de doornen en de tengels. Geen probleem : Vicky kruipt overal over en tussen om aan pruimen te raken. We zijn intussen 2 dagen verder en we eten nog steeds van die pruimen, zoveel waren het er ! En lekker ! En goed voor de ...transit ! En alhoewel het op dat moment niet regende, waren we opnieuw nat door het water dat uit de boom spatte. De tocht liep opnieuw door dorpjes vol stront op de weg. Alhoewel ... we passeerden 2 dorpen waar er verkeersborden stonden met kakkende pelgrims met een rode streep over ! Niet kakken op de weg dus, en het moet gezegd : het lag daar proper. En het dorp verder liep de stront opnieuw over de baan. De boeren moeten dus een omweg maken met hun koeien om die 2 dorpen te ontwijken ! De bossen waardoor we liepen waren weer precies sprookjesbossen, met al dat mos en die reusachtige bomen. Wat minder leuk is, is dat we die dag ook de eerste grote groepen jongeren tegenkwamen. Blijkbaar is er op 24 en 25 juli ( de feestdag van Santiago - Sint Jacob ) een grote fiesta in Santiago. En iedereen wil blijkbaar daarheen. Met bussen tegelijk worden ze hier gedropt voor de laatste 100 km naar Santiago. Die gasten lopen natuurlijk nog zeer fris en monter en velen bovendien met zo´n mini dagrugzakje en ze steken ons dus allemaal voorbij, met tientallen tegelijk. Bovendien raken alle albergues in één twee drie vol en in Santiago is blijkbaar al alles volzet voor dit weekend ! Maar komt tijd, komt raad, en Marijn is thuis al volop aan het zoeken om onderdak te vinden voor ons.
Maar terug naar eergisteren : in Sarria sliepen we in een bijzonder mooie en gezellige, sfeervolle albergue met een PRUIMELAAR in de tuin vol rijpe pruimen. ´s Avonds hebben we een lekkere maar veel te grote pizza gegeten, zodat we gisteren voor ontbijt koude pizza hadden :)

Gisteren 21 juli . Nationale feestdag in Belgie, niets van te merken op de camino.
Vertrokken dus met koude pizza als ontbijt. het weer was gelukkig gekeerd en opnieuw stralend en zonnig en warm. De grote groepen Spanjaarden overspoelen ons steeds meer, het is niet leuk op deze manier. In een bar, net voorbij de 100 km paal, hebben we een drietal leuke Ieren ontmoet en in onze kamer van 4 in Portomarin lag er al een Duitser uit Keulen die in Portugal woont en zeer goed nederlands spreekt ! Als avondeten hebben we een hoop troep gekocht in een supermarkt en alles in het park opgegeten. Chips, worstjes, tomaat, flan, toastjes, en ijscreme om mee te beginnen. En dat het gesmaakt heeft !

Vandaag 22 juli, vroeg vertrokken in Portomarin na een snel ontbijt want het was een etappe van 25 km tot hier, Palas de Rei. Zeer lang in de mist gelopen, maar na enkele uren brak de zon toch door en werd het opnieuw zeer warm. We hebben de Ieren opnieuw ontmoet en nog enkele andere oude bekenden gezien waarvan we niet eens de naam weten. De grootste hoop zijn nog steeds de massa jongeren. Vicky zit mij hier intussen ijs te voederen met een lepeltje om  geen tijd te verliezen. Vicky en Griet lopen steeds een eindje voor mij uit want zij gaan sneller en ze hebben de grootste leute. Ik ga nu afsluiten want ik heb nog één minuut te gaan. Tot ....