De dames zijn intussen al in Viana !

Eerst en vooral wil ik mij hier verontschuldigen omdat de berichtgeving nog niet vlot verloopt. In Oosteeklo ( my hometown ) is er echter dit weekend een fantastisch project " den Broaven goat uit", een sprong van 100 jaar terug in de (oorlogs)tijd en uw reporter werkt volop mee aan dit unieke project. Ik loop namelijk achter een steekkar die gratis soep bedeelt aan hongerigen. Maar ook de Duitsers lopen rond op straat en huifkarren en koetsen en oude velo's en heel veel mensen in oude klederdracht en.....  Wie zin heeft kan morgen nog naar Oosteeklo afzakken om alles in 't echt mee te maken. En beloofd ... vanaf volgende week zal ik regelmatiger werk maken van deze blog.

En nu de camino-wandelaars !
Ze schuiven intussen al flink op. Even het verslag erop nalezen :

Verslag 28 augustus :

Vertrokken aan de albergue om half 7. Bij het verlaten van het stadje stond er een mandje verse vijgen klaar om de wandelaars te verwennen. Hmm lekker .. als aanvulling op het ontbijt. Het begon zelfs stillekes op een sneukeltocht te lijken wanneer we daarna een glaasje rode wijn mochten tappen aan het kraantje van het Monasterio de Irache.

De tocht werd met goeie moed verder gezet en al gauw werd de keuze gemaakt om een mooie boswandeling met ups en downs te verkiezen boven een route die eerder plattekes loopt. Onze extra moeite werd beloond met prachtige vergezichten, je geraakt er gewoon niet op uitgekeken. De laatste km waren loodzwaar, vooral door de brandende zon, gelukkig was er af en toe een gelegenheid om in de schaduw te schuilen, zoals een muurtje van hooibalen bijvoorbeeld. Toch was dit alles voor sommige camino gangers nog niet genoeg ... Er was er eentje die op blote voeten het laatste parcours aflegde .. Een beetje "crazy" vonden wij ! Enfin ..we zijn nu aan het genieten van een beetje rust in de albergue CASA DE LA ABUELA straks een glaasje vino tinto en dan ons bed in want morgen willen we zo snel mogelijk in onze wandelbottienen springen. Ze voorspellen hier weerom een bloedhete dag.

Groetjes Lucia, Chris, Marleen

Ziezo, daar kan ik niet veel aan toe voegen als Chris het zo mooi voor mij verslaat.

Gisterenavond sliepen ze dus in Casa de la Abuela in Los Arcos, een heel fijn stadje of eigenlijk maar een groot dorp maar met een aangename uitstraling.

En van daaruit ging de tocht vandaag naar Viana

Ze vertrokken héél vroeg, al om 6 uur deze morgen. Dat was ook nodig voor de warmte.

Daardoor waren ze ook vroeg in Viana, de eindbestemming, al om 11 uur. Voor Lucie kwamen de oude herinneringen boven want ze slapen in dezelfde refugio als wij in 2008, albergue Andres Muñoz. Deze keer zijn het gelukkig geen stapelbedden van 3 boven elkaar.

Onderweg kwamen ze een Aziaat tegen met een paraplu tegen de zon, een man met een legerrok (?) en er was ook een jongetje van 8 dat onderweg les krijgt van zijn ouders.

Het was weer een hele mooie wandeling, zegt Lucie. Chris en Marleen beginnen te begrijpen waarom er niet elke dag 30 km gelopen wordt, in het begin vonden ze dat er te weinig kilometers gedaan werden, maar nu denken ze er al helemaal anders over. Intussen vragen ze zich af hoe Lucie dat 6 weken volhoudt. Maar ze amuseren zich vooral en dat is wat telt.

Ik geef hieronder nog enkele foto's mee, ze zijn wellicht niet allemaal van vandaag, maar ze geven wel de sfeer op de camino mee.

Tot maandag wellicht (want morgen loop ik weer achter mijn soepkar)

het pelgrimsmonument boven Alto del Perdon

Alto Del Perdon tussen Pamplona en Puente la Reina

Op weg naar Los Arcos, een lange eenzame weg

Albergue in Viana

2 zussen aan de kerk van Viana

Lucia aan de kerk van Viana

Zie ik daar geen 39 ° !!

High Five !!

Dat zal die man in legerrok zijn, vermoed ik

platte rust aan de kerk van Viana, een zalig plekje !