2 oktober ... van Santiago naar Negreira - 21 km

Deze morgen om 8 uur heeft Lucie emotioneel afscheid genomen van de Braziliaanse vriendinnen. Die waren gisteren nog teruggekeerd met de bus uit Finisterre en ze hebben dus toch nog een mooie avond samen gehad. Eerst vertelde ze dat ze een prachtige dag gehad heeft in Santiago, alle mensen die ze graag wou terug zien, heeft ze gezien. Aan Ada en Gerda uit Nederland heeft Lucie de weg getoond in Santiago en uit dankbaarheid hebben die haar getrakteerd 's middags. 's Avonds heeft ze dan samen met de Braziliaansen, de Koreaanse Marchia en de Sicilianen  lekker gegeten en 3 flessen wijn gedronken en toen de rekening kwam heeft de man van Evi alles betaald ! In het naar huis gaan zagen ze aan de kathedraal een muziekgroepje dat een optreden stond te geven. Daar zijn ze nog blijven plakken en hebben gedanst dat het een lieve lust was. En om 1 uur pas lagen ze in bed ! En deze nacht was er zoveel lawaai op straat dat er van slapen niet veel in huis gekomen is. Lucie vertelde dat de rugzak deze morgen precies 100 kg woog !  Na het afscheid van haar vriendinnen is ze dus op weg gegaan naar Finisterre ( of Muxia, dat beslist ze later nog als ze aan de splitsing komt )
Het was klimmen vandaag, een zware maar zeer mooie weg, zei Lucie, een echte aanrader. Ze wandelde opnieuw door eucalyptusbossen, zag een waterval, ze noemde de weg: prachtig !
Om 20 voor 2 kreeg ik telefoon dat ze aangekomen was in Negreira, ze was steendood, zei ze.
Onderweg had ze samen gelopen met een Oostenrijker van 73 jaar en toen ze me belde kwam die ook juist in het bed naast het hare liggen. Ze had vandaag ook iemands voeten verzorgd onderweg en die mens was haar ongelooflijk dankbaar. Ze had beloofd om vanavond de plakkers te verversen, maar heeft geen idee naar welke albergue die mens gegaan is.
Wat Lucie ook nog vertelde ( dat was ze al telkens vergeten ) is dat de Braziliaanse Evi gestart was in St. Jean Pied de Port om 1 of 2 weken te stappen, en ze heeft gewoon de ganse weg afgelegd !
Deze namiddag kreeg ik nog een sms'je : de Oostenrijker gaat voor mij koken !
En tegen de avond aan : Hij is boodschappen gaan doen terwijl ik mijn 'roes' lag uit te slapen, spaghetti met olijven, paprika's, ajuin en tonijn en overgoten met een vleugje olijfolie en azijn.
En ook nog : we hebben het wel samen klaargemaakt !
Dat klinkt allemaal niet slecht hé ( hoewel ik bij het schrijven van de ingrediënten al braakneigingen krijg, ik loop namelijk al 2 dagen met buikgriepverschijnselen. Onpasselijk en diarree, leuk is anders ) Ik ga proberen om wat foto's van het internet te plukken om de weg die Lucie vandaag volgde te tonen. Tot morgen !

foto van Lucie, het aanschuiven voor de compostela

Lucie met de Nederlanders Ada, Henny en Gerda

onderweg vandaag

onderweg vandaag

onderweg vandaag

Negreira

onderweg vandaag

onderweg vandaag