27 juli - Orisson - Roncesvalles

We zijn aangekomen in Roncesvalles. Gisteren hadden we een heel voorspoedige reis en vòór de middag waren we al in St.Jean pied de Port. Na de stop in het pelgrimsburo en een broodje en een stuk taart ! vertrokken we voor onze eerste 10 km bergop naar de auberge orisson. Het was gloeiend heet en het was dan ook niet gezeverd om er te geraken. Het was niet zoals 4 jaar geleden dat ik op sterven na dood was, maar het kwam toch in de buurt. Ik was niet de enige zulle ! Alleen Sofie, dat is precies een jong veulen, die was al meer dan een uur in Orisson toen wij arriveerden. Er was onweer en regen voorspeld en die hebben we ook gekregen... vannacht. Het heeft bakken water geregend en gebliksemd dat het een lieve lust was, maar deze morgen was er opnieuw een stralend zonnetje! We sliepen in één kamer samen met Sarah uit Brandenburg. Gisteravond aan tafel was het al een bont gezelschap, iedereen heeft zichzelf voorgesteld en gezegd hoever hij van plan was te gaan. Er waren Duitsers bij, Fransen, Belgen, Zuid-Koreanen, Japanesen en een dame uit Canada. We zijn vroeg gaan slapen na nog even op het terras van de bergen genoten te hebben. Het onweer was toen al aan het komen, mooi ! Toen we al zo goed of in slaap waren kwamen opeens onder ons open raam een stoet koeien langsgewandeld met allemaal een bel om ! Niet zo bevorderlijk voor een goede slaap zulle. Sofie heeft nog ruggen gemasseerd en Vicky deed de voeten.  Deze morgen na het ontbijt gingen we verder bergop richting Roncesvalles. Zoals gezegd onder een stralende zon, maar er stond een heerlijk frisse wind. Het was niet half zo lastig als gisteren alhoewel het vandaag 17 km was. Onderweg in de Pyreneeën lopen massa´s  schapen, en wilde paarden en pony´s. een prachtig gezicht is dat. De uitzichten romdom zijn ook gewoonweg indrukwekkend mooi. Nu zijn we hier pas ingeschreven in de refugio en de computers waren vrij, dus ´t was mijn blog-moment. We zijn een goed team, Sofie weer gans de dag op kop, aanvankelijk met Vicky maar die heeft toch moeten afhaken. Daarna kwamen Griet en Annick en ver, heel ver daarachter kwam ik ! Af en toe kon ik in de verte eens zwaaien, maar ieder zijn tempo is de beste methode. Straks kunnen we hier in een restaurant een pelgrimsmenu eten en er is pelgrimszegen in de abdijkerk. Verder is er hier niets te doen want behalve de abdij en de refugio en het restaurant staan er geen huizen in Roncesvalles. We zullen dus weer op tijd kunnen gaan slapen. Zal best zijn na het gedonder van vorige nacht. Morgen gaat de tocht naar Zubiri, 23 km van hier. Misschien tot morgen.