24 september ... van Vega de Valcarce naar Fonfría - nog 143 km tot Santiago

Een héél bijzondere dag vandaag... de steile klim naar O Cebreiro, het aankomen in Galicië, de overweldigend mooie natuur rondom, maar ik begin meteen met het bijzonderste : Lucie reed vandaag een stuk camino TE PAARD !!!  Hier al een foto van onze stralende amazone !

Gisteren had ze me al gezegd dat ze voor vandaag een ongelooflijke verrassing had die ze nog niet wou verklappen. Ik had geen idee wat dat kon zijn ( had ze misschien al een ticket naar Brazilië ? )
maar dit was het dus. De steile klim naar O Cebreiro hebben ze met enkelen uit de groep te paard gedaan. En het moet een ongelooflijk fijne ervaring geweest zijn, Lucie was laaiend enthousiast, het was puur genieten, zei ze. Ze was wel een beetje beschaamd, zei ze, toen ze andere pelgrims naar boven zag ploeteren terwijl zijzelf die zo goed kan stappen, op een paard zat en hen voorbij stak. Maar ze is weer een geweldige ervaring rijker, en dat is toch wat telt. Deze morgen hebben ze de rugzakken naar de volgende refugio moeten laten brengen want die mochten niet mee op de paarden. Bovendien mochten ze niet te vroeg vertrekken in Vega de Valcarce want ze mochten pas om 9 uur vertrekken met de paarden en ze moesten slechts een 4 km wandelen eer ze bij de paarden kwamen. Ze hebben dus onderweg de tijd genomen om op het gemak te ontbijten. Het was zonnig maar behoorlijk fris vandaag, en ook mistig in Galicië. Ik geloof dat het eigen is aan Galicië. Ik ben er nu zelf 2 keer geweest, en Lucie nu ook weer, en telkens was er mist of motregen. Galicië is niet voor niets het 'groene' Galicië. Maar vóór je in Galicië komt, is er eerst nog O Cebreiro. Dat is zo'n prachtige mystieke plek, die bol staat van de legenden, waar je je echt nog in de middeleeuwen waant. In het kleine dorp staan enkele karakteristieke palozza's, dat zijn lage ronde gebouwen met een rond rieten dak. Heel bijzonder om te zien. Er staat een hele mooie sobere romaanse kerk waar zacht klassieke muziek de pelgrim wat rust geeft. Deze middag belde Lucie opgetogen over haar rit te paard naar O Cebreiro, ze waren daar toen juist aangekomen en gingen wat eten en een warme chocomelk drinken om de kou uit de botten te krijgen. Van daaruit moesten ze dan nog 12 km te voet verder gaan naar Fonfría. Daar zijn ze rond half 4 aangekomen in albergue A Reboleira. Ik was daar deze zomer ook gestopt en had toen gezien dat het er zeer gezellig uitzag. Lucie kon dat vanavond al volmondig beamen. Binnen in de albergue, achter de stenen gevel, staat er precies een houten chalet. Ik ben zelf niet verder dan de bar geweest, vooraan in het gebouw, maar Lucie zegt dat er verschillende grote ruimtes achteraan liggen, maar alles zeer gezellig ingericht. Ze hebben een kamertje van 3 met een eigen douche ! Die luxe is helemaal ongekend op de camino. Om te eten vanavond moesten ze een beetje verder in de straat naar een gebouw dat ook bij de albergue hoort, en Lucie was ook in de wolken over de mooie inrichting en de gezelligheid daar. En toch zat er daar wel minstens 80 man, zei ze. Ik zal eens kijken om enkele foto's bij te voegen. En natuurlijk zullen er ook wat foto's zijn van Galicië, na de eenzaamheid van de meseta is dat zo'n groen natuurbad dat een mens er stil bij wordt. Er hangt dus vaak die karakteristieke nevel, je passeert door dorpjes ( gehuchtjes ) waar nauwelijks mensen wonen, en alles is er zoooo groen. Toen ik er deze zomer liep, was het niet alleen groen, maar ook bruin van de koeienvlaaien op straat, zoveel dat je ze gewoon niet kon ontwijken. Lucie heeft er nog niets over gezegd, ik ben eens benieuwd of zij ook  nog in de str... gaat glijden :)
Nu nog enkele foto's van al dit moois.

Voorbij Las Herrerías begint de klim naar O Cebreiro

hierlangs ging Lucie te paard

Pure kleurrijke natuur

Galicië nadert, de mist komt op

Romaanse kerk van O Cebreiro

typische palloza in O Cebreiro

sfeerbeeld O Cebreiro

Galicië in de nevelen

naam van het gehucht vergeten

 meer dan een eeuw oud is deze boom

Laguna de Castillia

bronzen pelgrim op Alto de San Roque

Hospital

Alto do Poio, een venijnige klim

bijzondere inrichting in de albergue A Reboleira

steile klim naar O Cebreiro, morgen de afdaling