9 september ... van San Juan de Ortega naar Burgos - nog 485 km tot Santiago

Opnieuw 29 km gestapt vandaag, ik had het wel verwacht dat Lucie tot Burgos zou gaan. Dat is echt een prachtige stad waar je de avond moet doorbrengen, en niet even 's morgens voorbijwandelen. Vandaag was dus een iets vlakkere etappe. Na San Juan de Ortega kom je eerst voorbij Agés en dan Atapuerca waar beroemde prehistorische opgravingen een revolutie in de archeologie betekenden. Daar werd het duidelijk dat er een miljoen jaar geleden al menselijke aanwezigheid was in Europa. De meeste pelgrims trekken zich daar weinig van aan en gaan verder richting Burgos. Van op  de top van een heuvel kan je de smog boven Burgos al zien in de verte, typisch voor een grote stad. Toch is die stad dan nog 20 km ver. In Castañares volgden Lucie en ik in 2008 trouw de gele pijlen die ons de weg wezen. Het was een verschrikkelijke route dwars door de industrie en de voorstad van Burgos. Toen we in de stad arriveerden hoorden we van andere pelgrims dat er een alternatief, mooier pad was langs de rivier. Met Vicky en Griet in 2013 heb ik dat mooie pad gevonden en vlak voor ze vertrok is Lucie nog eens langsgekomen en heb ik de juiste route erin geprent bij haar. Vandaag heeft ze ook de route langs de rivier gevonden en ze was in de wolken, wat een verschil om te wandelen !! Het is als 10 km in een uitgestrekt park/natuurgebied wandelen in plaats van door een lelijke voorstad. Op het kruispunt waar de pijlen de foute richting uitwijzen, is Lucie blijven wachten op de 'hollanders' om ook hen op het juiste pad te zetten :). Daardoor was ze tamelijk laat in Burgos (vond ze zelf) , pas om 2 uur (en dat voor opnieuw 29 km) De rugzak was nog eens meegegeven met de wagen, maar deze keer was er blijkbaar iets fout gelopen want de rugzak stond niet in de refugio maar in een hostal in Burgos. Maar aangezien ze iets later was, was de refugio toch al vol, dus het was niet zo erg. Er zijn nochtans 150 plaatsen in de mooie moderne refugio in Burgos, er is dus veel volk op de weg. Lucie heeft in elk geval beslist om vanaf morgen weer zelf de rugzak te dragen. Hopelijk is ze genoeg gerecupereerd en verslecht de toestand niet opnieuw. Daarnet kreeg ik nog een berichtje dat ze nieuwe wandelschoenen gekocht had in Burgos, een 'soldeke'. Gisteren had ze al gezegd dat de zool van haar schoen los kwam en dat ze eens zou vragen aan pelgrims of er iemand lijm had. Ik denk niet dat er veel zijn die lijm meedoen op de camino, het zou in elk geval bij mij niet opkomen. Hopelijk heeft ze evenveel geluk met haar nieuwe schoenen als mijn zus Vicky die ook schoenen kocht in Burgos om ze meteen te beginnen dragen. Ze heeft geen enkele blaar gehad. Morgen begint de hoogvlakte van de meseta, het uitgestrekte niets, een plek met veel, héél veel tijd om na te denken.

voorbij San Juan de Ortega

onderweg naar Agés

Atapuerca 2008

Schoonzussen in Atapuerca 2008

het mooie pad vlakbij Burgos

Burgos 'die scone'

Schoonzussen in Burgos 2008