12 en 13 september

Lag het aan de wierook bij Tomás of aan het extra namiddagslaapje ?
In elk geval liepen we gisteren als een treintje.
Vroeg vertrokken uit Molinaseca, om 7.15 u en om 12 u waren we al meer dan 15 km verder in Fuentes Nuevas. Toen waren we al Ponferrada gepasseerd met zijn tempelierskasteel, zeer imposant ! En een mooie basilica waar stemmige klassieke muziek speelde. In het kerkje van Columbrianos werd alles klaargemaakt voor een huwelijk en in Fuentes Nuevas waren we getuige van een doopsel. Daar aten we ook een lekkere bocadillo, een half stokbrood met een omelet ertussen, dan kan je er weer een tijdje tegen. In Columbrianos moesten we Elke achterlaten, die kon niet meer, ze was op en ze wilde op eigen tempo traag verder gaan zover ze kon. Elke is een 68-jarige uit Regensburg die in haar eentje de camino stapt vanuit St.Jean pied de Port, dat wil zeggen dat ze er al 600 km heeft op zitten, chapeau !
Vanaf Camponaraya doken we de wijnvelden in, het was er zo'n lieflijk glooiend landschap dat op een bepaald moment de tranen zomaar over mijn wangen liepen. Wordt een mens misschien emotioneel van vermoeidheid ? Want mijn traantjes zitten wel steeds klaar voor gebruik, alhoewel ik moet zeggen dat ik nauwelijks vermoeidheid voelde.
De wijnvelden strekten zich uit tot Cacabellos, waar we stopten aan de Albergue Municipal. Even twijfelden we eraan om tot Villafranca del Bierzo te gaan, maar dat was nog 8.6 km verder en we hadden er al 23 gedaan, dus we hebben maar niets geforceerd. De albergue is heel speciaal ingericht, het zijn allemaal couchetjes van 2 bedden rondom een prachtige kerk. Waarschijnlijk was waar wij nu liggen vroeger het kerkhof want de couchetjes zijn opgebouwd tegen een muur die rond de kerk liep. In ieder geval een pracht van een lokatie !
Elke, die wij onderweg moesten achterlaten, arriveerde ook nog, uitgeput, maar ze is er geraakt. Ik begrijp het nog steeds niet, met de toestand van haar voeten zou ik geen km meer kunnen gaan denk ik. En ook de Italiaan Pino ( Vicky weet wel wie dat is ) en zijn Duitse medestapster Sybille zijn zich even komen draaien, maar zij zijn verder gestapt naar Villafranca.
Wij hebben intussen de kaap van 200 km overschreden. Vanaf Cacabellos zijn er volgens ons boekje nog 191 km te gaan. Dat wil zeggen dat we er al 234 in de benen hebben. En die benen voelen nog steeds behoorlijk goed aan. De spierpijn valt best mee, en er zijn ook geen nieuwe blaren bijgekomen op de voeten. De oude vellen zijn verdwenen en de nieuwe doen het prima. De jeuk van Lucie is EINDELIJK ook veel beter. Gelukkig maar wnt dat zette een domper op haar ganse camino. Nu is ze alleen wat suf van de medicijnen, maar op die manier kan ik haar tenminste steeds bijbenen. Het weer is nog steeds stralend, in de namiddag een beetje té, maar alleszins beter dan regen !

13 september

Deze morgen zéér vroeg weg, reeds vóór 7 uur, in het donker.
En vóór 9 uur waren we al in Villafranca del Bierzo. Ook daar weer zeer mooie kerken ( inderdaad tante Ria, dit lijkt wel een kerkentocht ), maar dat zijn nu eenmaal de meest opvallende en mooiste gebouwen. De kleintjes vaak stemmiger dan de grote.
Vandaag wilden we graag nog een stukje inhalen van de 8 km die we eerder deze week vroeger gestopt waren. Het was voorlopig het laatste tamelijk vlak stuk.
Morgen staat O Cebreiro op het menu, en dat zal wel andere koek zijn. Volgens Adrien is dat net zo erg als de klim in de Pyreneën vorig jaar, dat belooft !
We hebben vandaag dus veel gestapt, we komen aan 25 km, maar dat was genoeg, het laatste stuk was op automatische piloot. We zijn nu in Vega de Valcarce in de gemeentelijke herberg. Vandaag was het vervelend lopen, kilometers lang vlak naast een weg, soms zeer druk. En steeds onder de autostrade door. De omgeving is echter steeds zeer mooi, rondom in de groene bergen. We zijn daarnet op een terras eentje gaan drinken met Helmut uit Wenen, die ook in Wenen zijn camino begon. Hij heeft er al 3600 km opzitten. En met Elias van 65 jaar uit Dordmund die in St.Jean gestart is. Ze hebben elkaar daar ontmoet en wandelen nu al 3 weken samen. Vanavond gaan we samen met hen en een koppel uit Canada uit eten. En best vroeg naar bed om fris te zijn voor de klim van morgen. Als er morgen in de albergue internet is, dat breng ik morgen verslag uit, als ik dan nog adem heb. En anders is het overmorgen. Nog een mooie zondag allemaal en niet te zat op de jaarmarkt hé !